In 2014 deed ik mijn derdejaars ‘Regie-etude’. Ik koos een toneeltekst van Toon Tellegen: Mijnheer Bach! Mijnheer Bach! Over Sebastiaan die niet kan slapen en telkens de hulp in roept van Amalia. Die op allerlei manieren aan zijn bed verschijnt en hem spelenderwijs keer op keer in slaap brengt. Ze brengt bijvoorbeeld allerlei soorten slaap voor hem mee:
“Gele slaap uit de woestijn en groene slaap van het gras van de lente, witte slaap uit de zuidelijke ijszee en grijsblauwe slaap met daar, daar in de verte een klein scheepje beladen met zijde en goud. “
Zwaan
Het leek me leuk als Amalia gespeeld zou worden door een kind. Nanda speelde de rol van Amalia. Ik maakte voor de voorstelling een zwanen-handpop. Zo verscheen ze midden in de nacht aan Sebastiaans bed.
Het werd een mooie voorstelling. Mijn vriendin Renate Moespot speelde een rol die we erbij hadden verzonnen: Een poëtisch figuur in rood jasje die niet sprak. Haar naam was Moes. Zij bespeelde poppen en hielp Nanda met alle toeren die ze uithaalde. Het was een heel gezellig werkproces. We hebben de voorstelling later ook nog gespeeld op het sprookjesfestival, in de witte villa aan de Tellegenlaan in het Sonsbeekpark in Arnhem.